Cheers!

Bir an sonramızın bile garantisi yokken ne büyük şuursuzluktur hayatı ötelemek yahut da örselemek… Hele de yaşam arsızı isen, kendimden bildiğim gibi, alacaklısındır her daim ondan… Bir saniyeni bile yedirmez, baş aşağı edip son damlasına kadar içersin zamanı…

Yerine göre savaşçıları oluruz kendi hayatlarımızın, yerine göre şahlandırıcıları… Startı nereden verirsek verelim, kaç durak geçersek geçelim nihayetinde varacağımız nokta yine kendimiz… Bu sebepledir kendimizden yüz bulup şımarmalarımız ve de gazımıza gelip hızlanmalarımız… Aynadaki mürşidin irşadına şahit olanlarız biz…

“Kimse senin dalgalarla nasıl boğuştuğuna bakmaz. Gemiyi limana getirip getirmediğine bakar.” diyen Victor Hugo’nun haklılığıdır ömrümüze attığımız her çentik… Mızırdanmak, bu yoldaki en kolay adımdır ve galiba da en lüks olanı… Profesyonellik ise bu çok kollu şamdanın mumlarını, fırtınayı da hesaba katarak, layıkıyla yakabilmek…

Hal böyleyse, bu yazı da hayatının kontrastını doğru ayarlayabilen savaşçıların şerefine… Cheers!