Seni Leylekler Getirmedi Yavrum!

Seni leylekler getirdi yavrum!
Evrensel bir yalanla yıllar yılı kandırılmış bir topluluğuz biz… Tam da bu yüzden değil midir kimimizin kuş beyinli, kimimizin geveze, kimimizin de “nerde akşam orda sabah” oluşu?.. Atası leylek olanın beyni kuş, dili tak tak, ömrü de lak lak oluyor zira :)   
Şimdi gerçekle yüzleşme zamanı, bu kitlesel yalan “Dur!” diyoruz.
Hayır, seni leylekler getirmedi yavrum!
Seni “biz” yaptık, annenle yaptık, bile isteye yaptık, aşkla yaptık, şevkle yaptık, bazılarınızı aceleyle yaptık, bazılarınızı yanlışlıkla yaptık ve hatta bazılarınızı yapmaz olaydık ama yaptık ...      
(Yuh! Tamam, otur insanoğlu!)

Peki, beni nasıl yaptınız?        
Benim neden pipim yok?        
Ben de ayakta çiş yapmak istiyorum…
 Upss!!! 
(Beyninde şimşekler çakan ebeveyn derin bir nefes alır ve …)
Eee, şimdi şöyle oldu…-          
Annenle ben, yani bizzzz…          
Şeyy…          
Hık mık… Pert!
(Hayır, kalk insanoğlu! Yılmak yok! Bunu yapabilirsin… Gerçeklerle yüzleşebilir, doğruları anlatabilirsin…)
Senin annen bir melek, baban bir leylek ve sen de bir kelek değilsin! Sen babanın penisiyle annenin vajinasının ortak yapımısın çocuğum… Annene bir koydum sen oldun…

Anlaşılan o ki biz bu işin içinden çıkamayacağız. O halde bin (!) bilsek de bir bilene danışalım…    

beni tıkla :P